Kip met RIJST

Keukenprins, ik? Nou nee hoor. Eten kan ik als de beste, maar daar blijft het bij. Nee, Kip met RIJST slaat ergens anders op. Helaas. Ik was na een dagje of wat diarree weer back to normal, maar sinds zondag is het toch weer mis met mijn darmgestel. Nalla en Mellow hebben nergens meer last van (die waren ook aan de dunne, lekker praatje dit trouwens!), maar bij mij wil het niet zo vlotten.

Chantalle en Jan hebben geprobeerd het op te lossen door gewoon vlees te blijven geven, onder het motto: het moet er toch uit, wat het ook is. Maar nu duurt het ze te lang geloof ik. Dus hebben ze besloten om toch maar op de oude vertrouwde manier over te gaan: kip met rijst dus. Vanavond kreeg ik mijn eerste portie!

Ik ben er eerst op afgeslopen, want ik vond het maar een raar prakje. Ik heb het zeer goed bestudeerd en onderzocht en kwam erachter dat er niks mis mee was. Voorzichtig geproefd...prima spul! Dus toen ging ik los. Met veel geweld heb ik mijn bak leeg gegeten. En dat was lang niet makkelijk, want die rijst bleef best een beetje plakken aan de bak. Niet alleen aan de bak trouwens, ook aan mijn neus, lippen, oren, hoofd ja zelfs op mijn staart zat op een gegeven moment rijst...vraag me niet hoe ik dat voor elkaar kreeg.

Ik voel me overigens kiplekker, ben gewoon vrolijk maar toch zit het van binnen niet helemaal lekker. Hopelijk helpt dit recept uit grootmoeders tijd!