Maar andere Pippi, het kippie dat kort na Pippi-de-flatcoat aan kwam lopen, is helemààl het einde. Ze heet zo omdat Pippie-de-flatcoat haar heeft gevonden. Ik kan hele tijden naar haar staren, af en toe kan ik mezelf niet bedwingen en dan ren ik al joelend langs de ren. En als Chantalle dan ook nog een beetje met het Pippi gaat knuffelen, ja dan kan ik mezelf echt niet meer beheersen en spring ik het liefste de ren in. Ik heb het al geprobeerd, maar bleef op m'n borst op het hek hangen...dat was niet fijn, ook niet voor het hek trouwens.
Stank voor dank...
Toen ze net bij ons kwam was het een scharminkeltje, maar inmiddels stapt ze dapper tussen de andere twee - totaal oninteressante - kippen rond. Het is vooral haar getsjilp (zou ze soms een een goudvink in een kippenpak zijn?) dat me behoorlijk uit mijn doen brengt. En Mellow ook trouwens, die kan net als ik tijden lang naar haar staren.
Ik noem haar overigens "ze", maar eigenlijk is het nog onduidelijk of ze een mannetje of vrouwtje is...dat zie je pas over een tijdje zeggen ze. Ik wou graag dat het een "ze" is, want anders gaat Pipster verhuizen heb ik begrepen...
Tsja, en dan is het tijd voor een tukje. Al die spanning, daar word je moe van.
En de bazen? Die zoeken maar een andere plek!
En de bazen? Die zoeken maar een andere plek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten