Sneeuw, leuk of niet?

Ik ben er nog niet helemaal achter of ik dat witte poeder nu leuk vind of niet...het is koud aan je voeten, je wordt er nat van, maar het is toch ook wel weer grappig spul! We zijn dit weekend zowel op zaterdagochtend als op zondagochtend verrast op best een flinke laag. Ik zakte toch wel tot mijn enkels weg. Eenmaal in het bos is er niks meer aan de hand, dan geniet ik net zoals op de andere dagen. Alleen, ik ruik veel minder dan anders. Het is net of alle konijnen vertrokken zijn! Is op zich niet raar, want ze hebben natuurlijk steeds een koude buik! Daar schijnt het echter niets mee te maken te hebben, maar wel met de koude lucht die minder geur afgeeft. Of zoiets.

Hoe dan ook, ik kan niet anders zeggen dan dat de wereld er gisterenochtend en vanochtend onwerkelijk mooi uitzag. Het bos lijkt wel een sprookjesbos, het geluid is anders. Al met al toch wel tof!

Wat ook wel lollig is, is dat je met dat witte spul ballen kan maken. En laat ik die nu net heeeel erg leuk vinden! Net als Mellow en Nalla trouwens, vooral zij is heel goed in het vangen ervan!

Jammer voor mij is dat ik er bij zulke actiefoto's altijd uitzie alsof ik rechtstreeks uit een horrorfilm ben gestapt...wees niet bang, it's just me!

Zuid Limburg ... geweldig mooi!

De bazen hadden ineens bedacht om maar eens een andere kant van het land op te zoeken. Het werd Zuid-Limburg, en dat was een goeie keuze! We hebben een van de honderden wandelingen die in die omgeving beschikbaar zijn via internet gelopen. We waren in de buurt van Epen en Camerig. Mooie heuvels en heerlijk weer waren de ingredienten van dit uitje. En wij hebben daar volop van geprofiteerd!

Mijn dag kon helemaal niet meer stuk toen we een familie tegen kwamen die in mij zomaar een Bracco Italiano herkenden! Ik, die toch meestal voor Duitse Staander wordt uitgemaakt wegens het ontbreken van wat essentiele Bracco kenmerken, glom van trots! Dat deze meneer Mellow en Nalla even later twee Gordon Setters noemden mocht de pret niet drukken...


Mellow wilde inene tikkertje doen...


Nalla speelde het meisje dat niet van wilde spelletjes houdt....



Met z'n drieen konden we de wereld aan!



Ik ben altijd op mijn bazen gericht ... als ze hun handen in hun zakken hebben zitten!

Dit leek ons wel een leuk vakantiehuisje voor Nalla, Mellow en mijzelf. Voor als de bazen weer met hun campertje op pad gaan!

We hebben een supermiddag gehad, we komen hier zeker snel weer terug!

Happy New Year!!!

Gelukkig nieuwjaar voor al mijn Bracco- en andere vrienden! Voor ons begon het jaar super, want we zijn naar Jan's ouder geweest in Zandvoort. Prachtig weer en een mooi strand, we hebben genoten!

Lekker gedold met Nalla, die haar favoriete speeltje zo af en toe moest delen met mij.

Ik kwam ook nog een kwijlgenoot tegen, die deed dat nog beter dan ik!

De zwager van Jan komt uit Maleisie, en deed alweer voor de derde keer een nieuwjaarsduik! Dat vond ik best een beetje raar, zo gauw er een golfje op mij kwam afgerold, vluchtte ik weg. Het water was maar 7 graden! Maar hij had nergens last van geloof ik. Nou ik vond het stoer!

Ik wens iedereen een prachtig 2010!

Bye bye Pippie!

Pippie, de Brahma-kip die in augustus plotseling in de voortuin een kampementje had opgeslagen, is inmiddels uitgegroeid tot een flinke kip. Ze heeft een mooi leven bij ons, en we zijn inmiddels ook allemaal aan elkaar gewend.



In de afgelopen week begon Pippie ineens verdachte geluiden te maken. We schrokken er allemaal eigenlijk van, zowel Nalla als Mellow als ik sloegen even flink aan want dit geluid was nieuw voor ons. Wat bleek? Pippie deed niet langer toktoktok, maar KUKELEKUUUHUUU. En dat een keer of zes achter elkaar. Gelukkig pas om een uur of half tien 's ochtends. De bazen hadden steeds gezegd dat Pippie - wat nu ineens een beetje rare naam was voor een man - alleen kon blijven als Pippie ook een hennetje zou blijven. In een woonwijk een kukelende haan, dat wordt niet gewaardeerd over het algemeen. Gelukkig had de baas van Viko, mijn Bracco maatje, al eens gezegd dat als Pippie toch een haan zou zijn, hij wel een plekje kon krijgen op de kinderboerderij waar hij als vrijwilliger werkt. Dus hebben de bazen aan hem gevraagd of dat nog steeds kon, en jawel hoor.

Dus op oudjaarsdag hebben we afscheid genomen van Pippie. In een doos is hij naar de kinderboerderij gebracht. Ik heb gehoord dat hij daar een prachtige plaats heeft, en alle ruimte om een mooi leven te leiden. Hij heeft daar meteen kennis gemaakt met de andere dieren, waaronder ook een klein haantje die zichzelf helemaal niet zo klein vond. Maar Pippie liet het kaas niet van z'n brood eten hoorde ik...

Prikkeldraad

De bazen hadden de afgelopen week kerstvakantie. En dat betekent vaak dat we op wat minder bekende plekken wandelen. Zo ook woensdag de 30e. Heerlijk gelopen in een prachtig bos, waar ze gelukkig ook konijnen hebben. Plotseling zag ik er eentje vanuit mijn ooghoeken wegschieten. Daar moest ik natuurlijk achteraan! Full speed had ik hem in het vizier, ik hoorde op de achtergrond Chantalle iets roepen, maar dat kon nooit belangrijker zijn dan dat konijn. Totdat ...

Ja inderdaad ... prikkeldraad. Vier rijen hoog, en ik zag het pas toen ik er in hing. In een flits hoorde ik ook nagalmen wat Chantalle uit volle borst had geroepen ... FIEK NEEEEEEE!!! Want zij had het wel gezien.

Tsja, wat ik me herinner is pijn in mijn bek, gelukkig waren de bazen in de buurt en die vingen me op. Want nadat ik me eerst heel cool had gedragen, begonnen mijn knieën toch wel een beetje te knikken. M'n bek bloedde behoorlijk, er zaten sneetjes in m'n tong, de binnenkant van m'n wang en op m'n tandvlees. Met een paar zakdoekjes werd het eerste bloedbad weggeveegd. Het was een fraai plaatje, al dat bloed op de besneeuwde ondergrond. Gelukkig stopte het bloeden vrij snel. Maar de rest van de wandeling ben ik niet meer van de zijde van de bazen geweken. 's Avonds toch nog maar even naar de dierenarts geweest, om zeker te weten dat er geen infectie in m'n bek zou ontstaan. Maar het zag er rustig uit, een anti-bioticum moet ervoor zorgen dat het zo blijft.