My first SNOW

Het is natuurlijk niemand ontgaan dat de wereld er vanaf donderdag totaal anders uitziet. Een milliseconde moest ik wennen toen de deur openging, maar vanaf dat moment vond ik die witte poederige substantie geweldig! Je kunt er heel leuk met je neus doorheen schuiven, je kunt een beetje glijden, en als de baas meewerkt kun je sneeuwballen vangen. Nu sta ik niet bekend om mijn voorkeur voor polaire temperaturen, maar met die sneeuw heb ik nergens last van! Wat nou koud, door alle opwinding voel ik er helemaal niets van. Komt misschien ook doordat ik, bij afwezigheid van bazen afgelopen avond, wat extra vitamientjes naar binnen heb gewerkt in de vorm van een hele rode paprika. Hier en daar heb ik nog wat pitjes laten liggen, samen met het cellofaantje. Anders hadden de bazen wellicht 112 gebeld wegens paprikaroof. Nu begrepen ze tenminste meteen dat ik de dader was.

Voor de bazen is al die sneeuw natuurlijk weer een reden om de fotocamera uit de tas te halen...dus hieronder een kort verslag van mijn wintersportavonturen...

Bracco winter wandeling!

Zondag 13 december was het weer zover: de Bracco winter wandeling georganiseerd door de Bracco Italiano Club. We hebben een mooie wandeling gemaakt in het omheinde losloopgebied Hoornboegse Heide bij Hilversum (vlakbij het vliegveld). Het weer was prachtig, de Bracco's en de mensen leuk en gezellig en de omgeving super. Dus al met al een kei-gave dag zoals de mensen van hier het zeggen!

Deze keer niet zoveel tekst, maar vooral foto's die het woord moeten doen. Dan kun je zien wat een verschillende types er allemaal rondliepen. Meer foto's binnenkort op de site van de Bracco Italiano Club.

Voorafgaand aan de actiefoto's begin ik met dit lieve kleine meisje (Marlotta) van Brigitte en Hans:

Het vervoermiddel van de kleine prinses...


M'n bijna naamgenoot Viko

Speelse Pietro


Vreemde eend in de bijt...

Er was ook een Spinone van de partij!

Kleurspoelinkje misstond in zijn geheel niet!

Tussentijdse vergadering...

Jaja ik was er ook bij natuurlijk!

Enzo, het broertje van Viko...toffe gast ook.

Maar dat gold eigenlijk voor alle Bracco's daar!

Water in? Eg nie!

Ik hou van het buitenleven, en ben in bos en hei helemaal in mijn element. Maar vanaf 1 september is het dus klaar met 1 onderdeel van het buitenleven, en dat is zwemmen. Ik vind dat echt veel te koud. En ik ben van de principes: als ik iets niet wil, dan doe ik het niet. Lekker duidelijk toch?

Zomers zwemmen is geen enkel probleem, misschien weet je je dit nog te herinneren:



Maar ik weet niet of je recent zelf nog in het water bent geweest? Nee denk ik? Inderdaad veel te koud. En dus vind ik het raar dat ze me week in, week uit proberen te overtuigen dat ik toch echt een dummy uit het water moet halen. Zo ook vorige week. Een vrolijk zonnetje scheen. Maar schijn bedriegt, het water is gewoon ijskoud! Jan was naar de overkant gegaan om me te verleiden om naar hem toe te komen. En Chantalle probeerde me met veel overtuiging die kant op te sturen...

"Ooooover"!

Waarheen? De overkant???

ECHT NIET, ga lekker zelf!


Hier, ik zal jou een zetje geven!

Nou ja, de pogingen van de bazen hebben dus niet tot het door hun gewenste resultaat geleid. Maar ik had mijn zin. Ik zag Jan eens zuchten, Chantalle haar handen in haar zij zetten en de trainer? Die zag ik moedeloos nee schudden (komt vast omdat zijn eigen Weimaraner van nog geen 8 maanden de sterren van de hemel apporteert en zwemt...).

Toen mocht ik gelukkig doen waar ik zin in had en goed in ben: al blaffend achter Luca aan racen!

Met dank aan Jolanda Schouten voor de mooie foto's!

Onderweg naar ....

Jaja dat is de vraag. Vol enthousiasme neem ik me daar een sprong, maar rara wat heb ik in het vizier???

Het lijkt wel...het is...

EEN DUMMY!

En wat doe je daar mee? Nou netjes oppakken natuurlijk!

Lekker aan het puntje, vinden de bazen leuk!

En met gezwinde spoed terugbrengen naar de baas...

...waar ik eerst langs hem loop en vervolgens de dummy neergooi hahaha! Ja het moet niet allemaal ineens goed gaan toch!

Toen was ik de pineut, want voor straf moest ik poseren. En daar is niks aan!

Nou vooruit, voor 1x mijn poseerhoofd, maar dan moet het ook klaar zijn!

Weekendje weg

Afgelopen weekend heb ik voet op mijn geboortegrond gezet. Qua land dan. Jawel, ik ben op vakantie geweest naar Belgie! Nou ja, vakantie is een groot woord. Een weekendje weg was het eigenlijk, maar het voelde toch echt als vakantie! We hebben het er superleuk gehad. Wat kun je daar machtig mooi door de bossen sjouwen zeg, echt ongeëvenaard.

We zaten in een, hoe zal ik het noemen, knus huisje in Porcheresse, in de provincie Namen. Klein en vol geprullariaat zou je het ook kunnen noemen. Maar dat is geen klagen hoor, we hebben het er prima naar ons zin gehad. Smaken verschillen nou eenmaal toch? Ze hadden er een prima bank waar we op mochten, en belangrijker, we mochten alledrie mee! En dat mag niet bij zo gek veel huisjes heb ik begrepen. Kijk, dit is het huisje van de buitenkant:

En, tatarataaaaaa, de binnenkant:

Zoals ik zei, smaken verschillen nou eenmaal. De eigenaars woonden een stukje naast het huis. En wat een sympathieke mensen waren het zeg! Het was wel handig geloof ik als je een woordje Frans sprak; ik als echte Vlaming weiger dat natuurlijk, maar Chantalle en Jan doen af en toe net alsof ze van alle markten thuis zijn en probeerden mee te babbelen.

Helaas, van onze wandelingen, die echt geweldig waren, is geen fotomateriaal beschikbaar. Het regende voor de wandelingen onophoudelijk, dus het leek geen camera-weer te worden. Gelukkig hadden we tijdens de wandeling de weergoden aan onze kant, en die zorgden voor een paar droge uurtjes. Die camera had dus best gekund, maar ja helaas. Urenlang wandelen zonder ook maar iemand tegen te komen, waar lukt dat nou nog? En wat een geweldige uitzichten over de valleien langs de riviertjes, echt zeldzaam.

Maar helaas, jullie moeten het dus doen met wat binnen-plaatjes, waar we ons ook prima vermaakt hebben.


's Avonds kreeg ik mijn eerste echte bot, en daar wist ik best raad mee! Wat een heerlijk tijdverdrijf zeg!

Al met al was het een groot feest, en wat mij betreft volgend weekend weer!

Mini Bracco wandeling

De mooiste dag van november (tot nu toe) was van alle kanten bekeken een topper! Volop zon en een topwandeling door Herperduin. Vandaag waren Rob & Karin met Bracco Donna en de Ierse Setter rood-wit George bij ons, evenals Twan & Isabel met Bracco Viko en Duitse Staander korthaar Luca. En dat was erg tof! Eerst bij ons thuis, waar de bazen erachter kwamen dat ook zeven honden prima in huis passen (tipje mijnerzijds), en daarna dus naar Herperduin. Mooie wandeling gemaakt met fijne honden en fijne mensen. Ach, onderstaande foto's zeggen genoeg. Klein minpuntje was het feit dat mooie Donna een ritssluiting op haar rug kreeg, waarschijnlijk wegens een onbesuisde actie door prikkeldraad...gelukkig lijken de beschadigingen redelijk oppervlakkig te zijn, en thuis hebben de bazen het met een beetje betadine nog ontsmet. Dus dat moet wel weer goed komen! Ik kijk nu alweer uit naar de Bracco-wandeling op 13 december in Hilversum!

George, Ierse Setter rood-wit, supersnel!


Nog een keer George


Nalla en moi

Bella Donna

Viko, mijn bijna naam- en plaatsgenoot.

Viko en zijn maatje Luca, de Duitse Staander korthaar

Mellow (als je goed kijkt)

Mijn grote vriendin Nalla.

Allemaal bedankt voor de fijne dag!

Mexicaanse Griep?

Nou moe! Werd ik vanmorgen wakker met een rochel in mijn keel en een groene druiper aan mijn neus! Nou heb ik het een en ander gehoord over de Mexicaanse Griep ... zou het ... zou ik ... het zal toch niet!?!

Dus de dokter maar even gebeld vanmorgen, en die stelde ons gerust. Niks geen griep. Een infectie van mijn voorste luchtwegen! Ik wist niet dat ik ze had, maar goed. Dus ik ben aan de antibiotica sinds vandaag. Ik voel me wel oke, maar niet zo fit als anders. Nalla en Mellow delen ook een beetje mee in de malaise, die hebben al een paar dagen een beetje natte ogen, net niet ontstoken. Dus ook zij zijn aan de pillen!

Nou, leuker nieuws is er in het verre noorden van het land. Bij kennel Vicini del Monastero in Kleine Huisjes is alweer een maand geleden een prachtig nest met Bracco Italiano pups geboren. En er staan nu, behalve prachtige foto's, ook leuke filmpjes op de website. Kijk, dit is er een:



En nog eentje:

Familiebezoek

Het was weer een weekend vol opwinding. Het begon op zaterdag met een wandeling met mijn neef Viko uit Oss! Bijna naamgenoot, woont in dezelfde gemeente, wordt in dezelfde auto als ik vervoerd, mijn vader is de zus van zijn moeder...dat zijn zo een aantal overeenkomsten of bijna overeenkomsten die we hebben. Raar he! Hoe dan ook, we hebben eerst lekker met z'n allen gewandeld op de Maashorst. Daar zag ik dat Viko wel gewoon dummies uit het water haalt, ik hoop dat de baas het niet heeft gezien! Viko had ook nog z'n twee Duitse Staander vrienden meegenomen, ik leek best wel een beetje op de DS-korthaar die erbij was! Kortom, het was veel plezier in het bos (behalve toen ik weer eens door het schrikdraad heen rende, ze zetten dat spul ook op de meest onverwachte plaatsen neer!).

Daarna is Viko nog meegeweest koffie drinken bij ons. Daar moest ik eerst even over nadenken, want het is natuurlijk wel mijn huis...maar na hier en daar een brommetje konden we het toch best goed vinden. Het was leuk en het is een toffe gast die Viko!

Het bleek dat we nog meer overeenkomsten hadden...Viko is namelijk ook een enorme vrijdoos!

Vandaag is Viko met zijn baas Twan mee wezen kijken bij onze jachttraining. Ik heb niet extra m'n best gedaan, maar wel een mooi "vooruit en terugkomen op bevel" laten zien...een dikke 10 zei de trainer! Voor de rest was het geloof ik matigjes wat ik liet zien, maar ach ik doe het met kleine stapjes. Haastige spoed is zelden goed, behalve als we naar het bos gaan, dat kan niet snel genoeg gaan vind ik. Ik was vandaag trouwens voor het eerst alleen - dus zonder Nalla en Mellow - naar de jachttraining, maar ik heb ze geen seconde gemist hoor! Ik ben inmiddels oud en wijs genoeg om mezelf te redden!