We zaten in een, hoe zal ik het noemen, knus huisje in Porcheresse, in de provincie Namen. Klein en vol geprullariaat zou je het ook kunnen noemen. Maar dat is geen klagen hoor, we hebben het er prima naar ons zin gehad. Smaken verschillen nou eenmaal toch? Ze hadden er een prima bank waar we op mochten, en belangrijker, we mochten alledrie mee! En dat mag niet bij zo gek veel huisjes heb ik begrepen. Kijk, dit is het huisje van de buitenkant:
En, tatarataaaaaa, de binnenkant:
Zoals ik zei, smaken verschillen nou eenmaal. De eigenaars woonden een stukje naast het huis. En wat een sympathieke mensen waren het zeg! Het was wel handig geloof ik als je een woordje Frans sprak; ik als echte Vlaming weiger dat natuurlijk, maar Chantalle en Jan doen af en toe net alsof ze van alle markten thuis zijn en probeerden mee te babbelen.
Helaas, van onze wandelingen, die echt geweldig waren, is geen fotomateriaal beschikbaar. Het regende voor de wandelingen onophoudelijk, dus het leek geen camera-weer te worden. Gelukkig hadden we tijdens de wandeling de weergoden aan onze kant, en die zorgden voor een paar droge uurtjes. Die camera had dus best gekund, maar ja helaas. Urenlang wandelen zonder ook maar iemand tegen te komen, waar lukt dat nou nog? En wat een geweldige uitzichten over de valleien langs de riviertjes, echt zeldzaam.
Maar helaas, jullie moeten het dus doen met wat binnen-plaatjes, waar we ons ook prima vermaakt hebben.'s Avonds kreeg ik mijn eerste echte bot, en daar wist ik best raad mee! Wat een heerlijk tijdverdrijf zeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten