Eerste certificaat!

Het was een beetje een rare dag vandaag. Ik kan er een lang verhaal van maken, maar in feite komt het hier op neer: Mellow, Nalla en ik zijn alledrie aan de diarree! En we zijn er niet helemaal lekker van. Niet echt ziek, maar ook niet fit weet je wel. Het moet haast wel een virusje van het een of andere soort zijn. Hopelijk zijn we er gauw vanaf.

Daardoor heb ik dus mooi wel een van de hoogtepunten van mijn jonge leventje moeten missen: de uitreiking van mijn eerste certifcaat! Die heb ik gekregen voor mijn deelname aan de instroomcursus bij Exarcio. Zoals je kunt zien ben ik er wat trots op!

Chantalle en Jan zijn zonder mij naar de training geweest. Het was dus de laatste les, en die werd afgesloten met de uitreiking van het certificaat! Martin, hartelijk dank voor je wijze lessen, ik heb er zeker veel van opgestoken!

Hij is er!

Vanmiddag kwamen Chantalle en Jan thuis met een grote witte bus...ik had ze er vorige week al over horen praten, maar nu is het echt: onze camper is er! Met deze oude (want hij is al bijna 25 jaar) bus gaan we vanaf deze zomer elk jaar op vakantie zeggen ze. Nou ja eerst zien natuurlijk of wij het allemaal wel leuk vinden, zo hutje-mutje op een kluitje in de bus. Want groot is anders!

Volgens Chantalle en Jan wordt het hartstikke leuk. Ik heb al even een kijkje genomen samen met Nalla en Mellow, en eigenlijk waren we het wel met ze eens: we voelen ons er al helemaal in thuis! Zo hebben we binnen drie seconden de bankjes al even verkend.

Nou die zijn goedgekeurd! Ik heb bedacht dat dit mijn plekje wordt. Dichtbij het keukenblokje, dan kan ik goed in de gaten houden of ik in een onbewaakt ogenblik iets uit een pan kan snaaien. Een stuk kip of zo, dat lust ik wel.

Het schijnt dat de eerste echte reis naar Frankrijk gaat, in september. Maar voor die tijd gaan we proefkamperen heb ik net gehoord! Want tsja, net als wij hebben Chantalle en Jan eigenlijk nooit echt gekampeerd...dus als we geweest zijn, zijn jullie de eersten die het lezen!

Superoma

Ik was zelf helaas verhinderd, maar van Chantalle en Jan heb ik gehoord dat Jan's moeder weer haar jaarlijkse superprestatie heeft geleverd: het uitlopen van de Vierdaagse van Nijmegen zonder een centje pijn! Deze 72-jarige jonge blom heeft nu, samen met haar vierdaagsemaatje Bob, haar vierdaagsekruis gekregen omdat het alweer de vijfde keer was dat ze de missie volbracht.

Het weer zat niet altijd mee, en zeker op donderdag heeft ze een behoorlijk nat pak opgelopen, maar dat heeft haar allemaal niet gedeerd. Vrijdag om kwart voor twee 's middags passeerde ze stralend de finishvlag op de Wedren. Super hoor, van harte gefeliciteerd, ook van Nalla en Mellow!

Samen met Bob het laatste stukje naar de finish!

Wie weet doe ik ooit ook nog eens mee!

Vakantieplannen

Gisteren ben ik weer op ontdekkingsreis geweest naar een nieuw gebied: Flevoland! Boswachterij Het Roggebotzand was de bestemming. We hebben daar een best leuke wandeling gemaakt, al was hij eigenlijk niet zo bijzonder. Een soort van aangeplant bos, niet echt groot maar wel lekker rustig. Het bos kon echt niet tippen aan onze "eigen" bossen rondom Herpen! De reden dat we helemaal daarheen reden op een zondagochtend was me eerst dan ook niet zo duidelijk. Het kunnen niet de Flevomuizen geweest zijn, al vond ik de muizenjacht wel leuk om te doen.

Ook het kabouterpannekoekenhuis, waar wij als hond niet eens in mochten, kon niet de reden van deze reis zijn.

Nadat we wegreden uit het bos, ben ik in slaap gevallen...maar al snel stopte de auto en gingen Chantalle en Jan ervandoor, ons achterlatend in de auto (tuurlijk met ramen open!)

In dat soort situaties zet ik meestal mijn ernstige blik op, maar ik lag eigenlijk wel lekker, samen met Nalla en Mellow, dus ik ben in een diepe slaap gevallen. Toen we weer wegreden, deden Chantalle en Jan een beetje opgewonden...en ik heb inmiddels uitgevonden waarom: ze hebben een oude camper gekocht! En daarmee gaan we binnenkort op vakantie! Het lijkt mij helemaal super, nieuwe werelden ontdekken enzo! Misschien kom ik nog wel eens in mijn vaderland!

Kijk, even voor het idee, hij lijkt op deze ('t is dus een andere):

Er zit nog een flinke tent bij, dus ruimte zat voor ons allemaal! Als we op pad zijn geweest, volgen hier uiteraard mijn reisverslagen. Ik heb er nu al zin in!!!

Kadootje

Na een ochtend vol regen zijn we vanmiddag bij Rob en Karin van de Bracco Italiano Club geweest. Chantalle en Jan hadden een kadootje voor mij bij hen besteld. Dat was een mooie aanleiding om eens bij Donna en George op bezoek te gaan. En dat was hartstikke leuk, we konden het prima met elkaar vinden. Donna is een hele lieve meid en George best een stoere vent. We hebben nog een leuke wandeling met elkaar gemaakt in de bossen bij Oud Beijerland. En weet je, ook daar kun je enorm goed rennen! 't Waren gezellige uurtjes in Oud Beijerland.

Na de wandeling werden wij in de auto achtergelaten, ik denk dat toen het overdrachtsmoment was van het kado...m'n nieuwschierigheid moest ik nog even bedwingen, maar eenmaal thuis heb ik gezien wat Chantalle en Jan hebben gekocht voor mij (en dus niet voor Nalla en Mellow, laat dat duidelijk zijn!): een nieuwe prachtig oranje BRACCO-dummy!

Helaas was ik zo enhousiast over mijn kado, dat het me niet lukte om hem gewoon even netjes als een model apport vast te houden (en daar komt bij dat ik dat gewoon eigenlijk nog niet kan, hebben ze me nog niet geleerd)...dus tijdens een moment van onachtzaamheid (een passerende witte poes, Poes genaamd) van mijn zijde kon deze foto gemaakt worden:

Om te laten zien hoe het moet mocht Nalla de dummy even vast houden, maar dat was alleen voor de foto!

Ik ben heel blij met mijn kado en ga er binnenkort vast leuke dingen mee doen!

Feestje

Zaterdag hadden we een feestje in Zandvoort, bij Jacqueline en Sri thuis. Priya, hun dochter, was 11 geworden en dat moest gevierd worden! Het pas prachtig kustweer dus we konden de hele middag en avond in de tuin zitten, en daar heb ik me best vermaakt! Ik had een of andere harde bal gekregen en daar heb ik zo ongeveer de hele middag en avond mee gespeeld. Omdat ik niet zo handig ben met een bal schoot ie nogal eens alle kanten op. Zo heb ik wat onderhoud aan de aardbeienplantjes en de border uitgevoerd want ja als de bal daarin terecht kwam moest ik hem er natuurlijk uitgraven...ik heb me best vermaakt!

Mellow was ondertussen besmet geraakt met het staande honden virus. Priya en Ruben hadden de cavia's van een vriendinnetje te logeren. Mellow heeft een aantal uren voor het caviaverblijf doorgebracht, stokstijf staand en totaal gebiologeerd. Wat hij er nou aanvond, geen idee.

Ik heb me er niet mee bemoeid want ik moest de bal steeds in de gaten houden. En daar word je best moe van...

Kortom, we hebben weer een leuke dag meegemaakt, en ik hoef het al bijna niet meer te zeggen maar ik vind mensen op verjaardagen, of ik ze nou wel of niet ken, eigenlijk helemaal niet meer eng...het gaat gewoon supergoed met me!

Tunnelvrees

Daar heb ik sinds gisteren geen last meer van. In een snikhete hal heb ik weer een trainingsuur volgemaakt bij Exarcio, en het ging goed! We waren maar met een klein clubje, 3 honden om precies te zijn. Ik hoorde dat één van m'n trainigsgenootjes, een Sheltie-pup, een pootje op twee plaatsen heeft gebroken! Da's echt zielig! Hopelijk gebeurt mij dat nooit, toch maar een beetje opletten bij mijn volg-het-konijnenspoor-op-volle-snelheid-activiteiten...

Maar goed, die tunnelvrees. Zowel bij de training van Ruud en Hedwig als eerder bij Exarcio durfde ik echt niet door zo'n tunnel. Je weet wel, zo een:

Maar gisteren heb ik alle moed bij elkaar geraapt, en het is me gelukt! Nou wekt dit plaatje misschien de indruk dat ik het al met zo'n bocht erin heb gedurfd, maar dat is voor iets later. De tunnel moest wel worden ingekort tot een meter of twee, maar toen ging ik ook als een speer! Meteen maar een keer of vier gedaan, net zo makkelijk.

Verder heb ik in hetzelfde rondje als waarin de tunnel zat ook een brug als deze getrotseerd:

Ook no problemo meer voor mij, ik ging er soepel en snel overheen.

Verder hebben we vorige week geleerd om een stokje aan te raken met m'n neus. Een beetje een truukje waarvan ik nu nog denk "wat moet ik ermee", maar ik doe het wel braaf want er komt veel lekkers mijn kant op als ik dat doe. Ach af en toe moet je de bazen een beetje hun zin geven, zij blij en ik blij!

Verder ontdek ik de laatste tijd iets bij mezelf waarvan ik niet weet waar het vandaan komt en waar het toe dient...kriebels in mijn buik als ik Nalla zie! Ik word een ietsiepietsie opgewonden van haar zwarte harigheid, zo zeer dat ik gewoon graag bij haar wil zijn! Maar zij heeft daar niet altijd zin in...ik moet maar eens ontdekken wat er nu precies met me aan de hand is, dan zal ik er hier weer over berichten...