Water in? Eg nie!

Ik hou van het buitenleven, en ben in bos en hei helemaal in mijn element. Maar vanaf 1 september is het dus klaar met 1 onderdeel van het buitenleven, en dat is zwemmen. Ik vind dat echt veel te koud. En ik ben van de principes: als ik iets niet wil, dan doe ik het niet. Lekker duidelijk toch?

Zomers zwemmen is geen enkel probleem, misschien weet je je dit nog te herinneren:



Maar ik weet niet of je recent zelf nog in het water bent geweest? Nee denk ik? Inderdaad veel te koud. En dus vind ik het raar dat ze me week in, week uit proberen te overtuigen dat ik toch echt een dummy uit het water moet halen. Zo ook vorige week. Een vrolijk zonnetje scheen. Maar schijn bedriegt, het water is gewoon ijskoud! Jan was naar de overkant gegaan om me te verleiden om naar hem toe te komen. En Chantalle probeerde me met veel overtuiging die kant op te sturen...

"Ooooover"!

Waarheen? De overkant???

ECHT NIET, ga lekker zelf!


Hier, ik zal jou een zetje geven!

Nou ja, de pogingen van de bazen hebben dus niet tot het door hun gewenste resultaat geleid. Maar ik had mijn zin. Ik zag Jan eens zuchten, Chantalle haar handen in haar zij zetten en de trainer? Die zag ik moedeloos nee schudden (komt vast omdat zijn eigen Weimaraner van nog geen 8 maanden de sterren van de hemel apporteert en zwemt...).

Toen mocht ik gelukkig doen waar ik zin in had en goed in ben: al blaffend achter Luca aan racen!

Met dank aan Jolanda Schouten voor de mooie foto's!