zaterdag 2 januari 2010

Bye bye Pippie!

Pippie, de Brahma-kip die in augustus plotseling in de voortuin een kampementje had opgeslagen, is inmiddels uitgegroeid tot een flinke kip. Ze heeft een mooi leven bij ons, en we zijn inmiddels ook allemaal aan elkaar gewend.



In de afgelopen week begon Pippie ineens verdachte geluiden te maken. We schrokken er allemaal eigenlijk van, zowel Nalla als Mellow als ik sloegen even flink aan want dit geluid was nieuw voor ons. Wat bleek? Pippie deed niet langer toktoktok, maar KUKELEKUUUHUUU. En dat een keer of zes achter elkaar. Gelukkig pas om een uur of half tien 's ochtends. De bazen hadden steeds gezegd dat Pippie - wat nu ineens een beetje rare naam was voor een man - alleen kon blijven als Pippie ook een hennetje zou blijven. In een woonwijk een kukelende haan, dat wordt niet gewaardeerd over het algemeen. Gelukkig had de baas van Viko, mijn Bracco maatje, al eens gezegd dat als Pippie toch een haan zou zijn, hij wel een plekje kon krijgen op de kinderboerderij waar hij als vrijwilliger werkt. Dus hebben de bazen aan hem gevraagd of dat nog steeds kon, en jawel hoor.

Dus op oudjaarsdag hebben we afscheid genomen van Pippie. In een doos is hij naar de kinderboerderij gebracht. Ik heb gehoord dat hij daar een prachtige plaats heeft, en alle ruimte om een mooi leven te leiden. Hij heeft daar meteen kennis gemaakt met de andere dieren, waaronder ook een klein haantje die zichzelf helemaal niet zo klein vond. Maar Pippie liet het kaas niet van z'n brood eten hoorde ik...








Geen opmerkingen:

Een reactie posten